تدوین مدل ساختاری پیش‌بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس نشخوار فکری با نقش میانجی خودکنترلی در میان نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تدوین مدل ساختاری پیش بینی اعتیاد به اینترنت بر اساس نشخوار فکری با نقش میانجی خودکنترلی در میان نوجوانان ‏ انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ‏ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه نوجوانان دختر مشغول به تحصیل در دوره دوم متوسطه شهرستان شهریار در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. به این منظور تعداد 150 نفر از این افراد با استفاده از فرمول تاپاکینگ و همکاران(2007) و به روش نمونه‏ گیری در دسترس(شیوه آنلاین) انتخاب شدند و به آزمون اعتیاد به اینترنت(iat) یانگ(1998)، مقیاس پاسخ نشخوار فکری(rrs) نولن-هوکسما و مارو(1991) و مقیاس خودکنترلی فرم کوتاه(bscs) تانجی و همکاران(2004) پاسخ دادند. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار spss و amos نسخه 24 تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین نشخوار فکری و خودکنترلی با اعتیاد به اینترنت همبستگی معناداری وجود دارد(01/0>p). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیر غیرمستقیم نشخوار فکری از طریق نقش میانجی خودکنترلی بر اعتیاد به اینترنت معنادار بود. بر اساس یافته‏ های این پژوهش، مدل اصلاح شده از برازش مطلوبی برخوردار بود(073/0=rmsea و 05/0>p-value) و مدل نهایی ارزیابی شده از برازندگی مطلوبی برخوردار است و گام مهمی در جهت شناخت عوامل موثر بر اعتیاد به اینترنت نوجوانان است.