رابطه بین سبک‌های تفکر با خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین سبکهای تفکر با خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان منطقه ده شهر تهران با حجم نمونه 160 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های استاندارد، سبکهای تفکر استرنبرگ – واگنر (1977)، خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی بتز و همکاران (1996) بوده است. روش تجزیه و تحلیل داده‌ها شامل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون بودند. نتایج حاصل از یافته‌ها نشان دادند که بین سبکهای تفکر با خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی رابطه وجود دارد. سبک تفکر و خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی برابر 55/0 که با توجه به میزان 001/0= p در سطح 95 درصد معنادار بوده و در مولفه‌های سبکهای تفکر در رویکرد اجرایی 73/0، آزاداندیش 72/0، قضایی 71/0 و قانون‌گذاری 69/ 0 برون‌نگر و کلی نگر بیشترین ارتباط مثبت و معنادار را با خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی داشته است. متغیرهای فرد سالار، پایور سالار، ناسالار، جرگه سالار، محافظه‌کار و درون‌نگر با خودکارآمدی در تصمیم‌گیری شغلی تاثیر معناداری ندارند.