تاثیر آموزش والدین مبتنی بر رویکرد آدلر درایکورس بر کنترل توانمندی های شناختی در دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی شهرستان زاهدان

پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش والدین مبتنی بر رویکرد آدلر درایکورس بر کنترل توانمندی‌های شناختی در دانش آموزان مبتلابه اختلال بیش فعالی شهرستان زاهدان بود. مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه والدین و دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی با اختلال بیش فعالی مشغول به تحصیل شهرستان زاهدان در سال تحصیلی 1400-1399 بودند. افراد تعداد 30 نفر از کودکان مبتلابه اختلال نقص‌ توجه و بیش‌ فعالی با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند (در هر گروه 15 والدکودک). والدین گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش رویکرد آدلر- درایکورس قرار گرفتند.ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه اختلال نقص توجه و بیش فعالی کانرز فرم والدین (tcq)، پرسشنامه توانایی شناختی نجاتی (1392) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار آماری 27spss تجزیه‌و‌تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش والدین با رویکرد آدلر- درایکورس بر کنترل توانمندی‌های شناختی (001/0p<) کودکان مبتلابه اختلال نقص‌ توجه و بیش‌ فعالی تاثیر معنادار داشته است. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، می‌توان چنین نتیجه گرفت که آموزش والدین با رویکرد آدلر- درایکورس با تمرکز بر اصول توانایی شناختی، می‌تواند به‌عنوان یک روش کارآمد جهت بهبود یادگیری کودکان مبتلابه اختلال نقص‌ توجه و بیش‌ فعالی مورداستفاده گیرد