اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر بی تصمیمی مسیر شغلی و خودکارآمدی در تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر بی تصمیمی و خودکارآمدی در تصمیم گیری مسیر شغلی دانش-آموزان انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر متوسطه دوم بود که در سال تحصیلی 1400-1401 در مدارس شهرستان رباط کریم مشغول به تحصیل بودند. 18 دانش آموز با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 9 نفر). برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه بی تصمیمی مسیر شغلی اوسپیو و همکاران (1976) و همچنین پرسشنامه خودکارآمدی در تصمیم گیری مسیر شغلی بتز و همکاران (1996) استفاده شد. گروه آزمایش مداخله مصاحبه انگیزشی را به صورت یک جلسه 60 دقیقه ای در هفته دریافت کردند اما گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکردند. یافته های حاصل از تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد تفاوت نمرات پیش آزمون با پس آزمون در سطح معناداری 05/0 معنادار نبوده است. بنابراین می توان گفت مصاحبه انگیزشی علی رغم ایجاد تغییر در نمرات پس آزمون نمونه ها در متغیرهای بی تصمیمی مسیر شغلی و خودکارآمدی در تصمیم گیری مسیر شغلی نتوانسته است تاثیر معناداری را داشته باشد