اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ بر بهبود اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ بر اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی بود. اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی شهر اصفهان در سال 1401 بودند. ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند(15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل). گروه آزمایش تحت 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ قرار گرفت. در این مدت گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. از مقیاس تجدیدنظر شده اضطراب ریاضی(mars-r) پلیک و پارکر(1982)، مقیاس اشتیاق به مدرسه(sess) وانگ و همکاران(2011) و سیاهه خودپنداره تحصیلی دانش ‏آموزان ابتدایی(ssci) چن و تامپسون(2004) به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار spss نسخه 24 در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(تحلیل کوواریانس چندمتغیره) انجام پذیرفت. نتایج بیانگر این بود که آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ توانسته است اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی کودکان را به ‌طور معناداری بهبود بخشد(05/0>p). می توان نتیجه گیری کرد که آموزش مبتنی بر هوش موفق استرنبرگ می‏تواند به عنوان مداخله ای موثر برای بهبود اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان ابتدایی درگیر اضطراب ریاضی مورد استفاده قرار گیرند