اثربخشی مداخله ای روان‌شناسی مثبت ‌نگر بر سلامت روان و تاب‌آوری دانش آموزان مدارس شبانه روزی دوره دوم متوسطه

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله ای روان‌شناسی مثبت نگر بر سلامت روان و تاب‌آوری دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه مدارس شبانه روزی شهرستان هوراند از استان آذربایجان شرقی انجام گرفت. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون، با گروه کنترل و پیگیری بود. بدین منظور از مدارس پسرانه شبانه روزی دوره دوم متوسطه منطقه هوراند از استان آذربایجان شرقی به شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و از بین آن‌ها 30 نفر که ملاک‌های ورود به مطالعه را دارا بودند در دو گروه آزمایش و کنترل به‌طور تصادفی جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌‌ای مداخله رویکرد مثبت نگر دریافت کردند اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. آزمودنی‌ها، قبل و بعد از مداخله و دو ماه بعد در مرحله پیگیری به پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1972) و مقیاس تاب‌آوری (کانر و دیویدسون) پاسخ دادند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره حاکی از افزایش سلامت روان و تاب‌آوری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. به علاوه در مرحله پیگیری نیز این تاثیر پایداری خود را حفظ کرد. بنابراین می‌توان از مداخله روانشناسی مثبت‌نگر برای ارتقاء سلامت روان، تاب‌آوری دانش آموزان پسر مدارس شبانه روزی دوره دوم متوسطه استفاده نمود