مبانی فلسفی کارآفرینی اجتماعی

از جدیدترین موضوعاتی که در عرصه کارآفرینی، در کنار کارآفرینی سازمانی و اقتصادی، در محافل علمی مورد توجه قرار گرفته، کارآفرینی اجتماعی است. این مقوله در صورتیکه در جامعه نهادینه شود می تواند نقش مهمی در رفع مشکلات اجتماعی ایفا کند. کارآفرینی اجتماعی فرآیند افزودن ایده های جدید و متفاوت، با هدف ایجاد سرمایه اجتماعی با تمرکز بر اقداماتی که توسط شاغلان بخش خصوصی انجام می گیرد، را به عهده گرفته است. کارآفرینان اجتماعی و اقتصادی هر دو به چشم اندازها و فرصت ها توجه داشته، توانایی یکسانی در متقاعد و توانمند کردن دیگران دارند، به گونه ای که به آنها کمک می کنند تا دیدگاه ها و چشم اندازهایشان را به سمت واقعیت تغییر دهند. کارآفرینان اجتماعی از کارآفرینان اقتصادی به واسطه ایدئولوژیشان که راهنمای آنهاست، برای انتخاب رسالتشان، شیوه ها و هدفهایشان متمایز می شوند. کارآفرینان اجتماعی بیشتر مواقع از تلاش های یکدیگر حمایت می کنند؛ آنها توانایی تحلیل، پیش بینی، برقراری ارتباط، همدلی، به شوق آوردن، طرفداری کردن و میانجیگری را دارا هستند. در این مقاله با توجه به ادبیات موجود درباره کارآفرینی اجتماعی به بررسی مبانی فلسفی کارآفرینی اجتماعی پرداخته شده است.