ضرورت تقویت بازرس درونی به نام وجدان کاری در سازمان ها

موضوع کار و اهمیت آن از دیرباز در جامعه ایران مطرح بوده است. اسلام نیز بر کار و جایگاه آن تاکید زیادی نموده است. اما متاسفانه در حال حاضر در اکثر سازمانهای‌ کاری انگیزه کار بیشتر و بهتر نسبتاً پایین است. یکی از مسئولیت‌های هر نهاد اجتماعی نیل به اهدافی که علت وجودی آن نهاد را شکل می‌دهند. تحقق اهداف سازمان در گرو همکاری و هماهنگی تام عواملی که تعامل سیستماتیک و منظم آنها با یکدیگر به وجود سازمان معنا می‌بخشد. در این میان نقش عامل انسانی بارزتر و برجسته تر از سایر عوامل است. عامل انسانی به عنوان یک عامل دارای آگاهی و شعور، نیازهای مادی و معنوی، اهداف فردی، توقعات گروهی و سازمانی باید پیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. کارائی نیروی انسانی نمیتواند براساس محاسبات عددی پیش‌بینی شود. عوامل متعددی در این میان وجود دارد که برخواسته از نیازهای برتر او در ابعاد اجتماعی، احترام وخودیابی است. کار جوهره وجود آدمیان و مایه حیات و بقای جامعه است. فقر و غنای هر جامعه به طور مستقیم به کمیت و کیفیت کار انسان در ارتباط است. در این تحقیق یکی از ضرورت‌های عامل انسانی یعنی وجدان کاری در ابعاد سازمانی و شغلی پرداخته میشود که امروزه یکی از مسائل مود توجه صاحبنظران علوم رفتاری و مدیریت منابع انسانی است.