پیش بینی مطلوبیت اجتماعی بر اساس احساس پیوستگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی داراب

تحقیق حاضر با هدف پیش بینی مطلوبیت اجتماعی بر اساس احساس پیوستگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی داراب بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی 1399-1400 مشغول به تحصیل بودند و تعداد آن ها 1148 نفر بود. برای برآورد حجم نمونه شیوه نمونه گیری در دسترس با توجه به جدول مورگان، تعداد 287 دانشجو انتخاب گردید. با توجه به تعطیلی دانشگاه و شرایط بیماری کرونا توزیع پرسشنامه به صورت لینک انجام شد. و در اختیار دانشجویان در گروه های کلاسی در فضای مجازی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های احساس پیوستگی و مطلوبیت اجتماعی استفاده شد و همه پرسشنامه ها از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل t تک گروهی و رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد که نتایج نشان داد میزان مطلوبیت اجتماعی احساس پیوستگی و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب در وضعیت مطلوبی است. بین مطلوبیت اجتماعی و احساس پیوستگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد از بین ابعاد احساس پیوستگی متغیر قابل درک بودن نسبت به دیگر متغیر ها پیش بینی کننده قوی تری برای مطلوبیت اجتماعی می باشد.