رابطه درآمد و مخارج دولت در ایران با رویکرد پویا

از دیدگاه نظری، رابطه بین درآمدها و هزینه دولت، یک مسئله کلاسیک از اقتصاد عمومی محسوب می شود. سیاست مالی نقش مهمی در دستیابی به توازن اقتصاد کلان دارد و می تواند زمینه توسعه اقتصادی را فراهم کند. سیاست مالی مناسب به ‌عنوان ابزار لازم برای دستیابی به رشد پایدار، افزایش اشتغال در هر اقتصاد محسوب می شود. بنابراین، سیاست گذاران اقتصادی باید با وظایف مهم در خصوص تعدیل و اجرای سیاست مالی مواجه شوند. این موضوع به ‌ویژه در مورد سیاست گذاران در کشورهای درحال‌توسعه اهمیت بیشتری دارد. سیاست مالی بخشی از سیاست های مدیریت تقاضا است که از سوی دولت اجرا می شود. جریان پرداخت ها و دریافت های دولت که در قالب مخارج و درآمدهای بودجه ای آشکار می شود، متغیرهای اصلی سیاست مالی دولت را تشکیل می دهند. در این مقاله، ماهیت رابطه هزینه های دولت و درآمدهای دولت برای ایران در یک چارچوب پویا بررسی ‌شده است. روش اصلی این مطالعه، با استفاده از مدل خودتوضیح با وقفه های گسترده به بررسی هم انباشتگی و روابط کوتاه مدت می پردازد. استحکام آزمون هم انباشتگی آزمون کرانه ardl از روش تازه توسعه یافته هم انباشتگی ترکیبی استفاده شده است. علاوه بر این، این مطالعه از معادلات تلفیقی fmols، dols و ccr برای بررسی ضرایب طولانی مدت بین متغیرها استفاده می کند.همچنین برای بررسی رابطه علّی بین درآمدها و مخارج دولت در این مطالعه بر اساس آخرین داده های رسمی موجود در اقتصاد ایران، از آزمون علّیت هشیائو طی دوره زمانی 1399-1357 استفاده گردیده است. نتایج آزمون علّیت هشیائو نشان ‌دهنده رابطه علّیت یک طرفه از درآمدها به مخارج دولت می باشد.