بررسی شرط محرمانگی در قراردادهای تجاری

یکی از مهم ترین تعهدات طرفین در قراردادهای تجاری در قبل و بعد از امضای قرارداد، تعهد به حفظ رازداری و محرمانگی اطالعات است. در قراردادهای تجاری طرفین قرارداد در جریان مذاکره، انعقاد و اجرای قرارداد به اطلاعات طرف مقابل که ارزش تجاری دارند و افشای آنها برای اشخاص ثالث باعث زیان هنگفت طرف قرارداد می شود دست مییابند، بنابراین ضروری است با درج شرط یا انعقاد شرط محرمانگی از این اطلاعات ارزشمند محافظت نمایند. با بررسی شرط محرمانگی در قراردادهای تجاری مشخص شد که هریک از طرفین قرارداد متعهد می شوند نه تنها اطلاعات محرمانه را در برابر اشخاص ثالث افشا نکنند، بلکه این اطلاعات را در غیر از هدفی که در قرارداد برای آن تعریف شده نیز به کار نگرفته و تنها در راستای اهداف قرارداد استفاده کنند. در قراردادهای تجاری، باید اطلاعات محرمانه، اشخاصی که مجاز به آگاهی از این اطالعات هستند، مدت زمان حفظ محرمانگی و در مقابل، اطلاعات قابل افشا، تحت عنوان استثنائات محرمانگی به طور صریح مشخص گردد. در این راستا برای یک سری از اطالعات محرمانه در قراردادهای تجاری، مدت محرمانگی با سایر اطلاعات محرمانه ممکن است متفاوت در نظر گرفته شود که این خود ضریب حفظ محرمانگی اطلاعات را به مراتب افزایش می دهد.