بررسی اثرات تفکر خلاق بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سراوان از طریق نقش میانجی خودکارآمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات تفکر خلاق بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سراوان از طریق نقش میانجی خودکارآمدی می باشد. پژوهش حاضر از حیث روش‏شناسی یک مطالعه توصیفی و همبستگی است. در این پژوهش سه پدیده‏ی تفکر خلاق، خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفتند و رابطه‏ی بین آن‏ها سنجیده شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد تفکر خلاق تورنس(2011)، خودکارآمدی تحصیلی انصاری (1390) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور(2011) صورت گرفت که پایایی آنها به ترتیب791/0، 782/0 و 786/0 و روایی آنها از نوع روایی محتوایی می باشد. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان سراوان در سال تحصیلی 1400-1401 که حدود 250 نفر برآورد گردیدند تشکیل می‏دهند که طبق فرمول کوکران( نمونه گیری تصادفی ساده)، نمونه‏ی 148 نفری از دانش آموزان انتخاب شدند. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار pls استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد با توجه به اینکه مقدار t مربوط به متغیر مستقل تفکر خلاق به متغیر وابسته پیشرفت تحصیلی (141/2) و متغیر مستقل تفکر خلاق به متغیر میانجی خودکارآمدی (645/3) و متغیر خودکارآمدی به پیشرفت تحصیلی (462/2) از 96/1 بیشتر است که بیانگر معنادار بودن مسیر و مناسب بودن مدل ساختاری است. یعنی فرضیه پژوهش تایید می شود. بنابراین با توجه به نتایج فرضیه پژوهش می توان گفت، اطمینان افراد به توانایی های آموزشی خود تحت تاثیر باورهای خودکارآمدی آنهاست، این باورها به طرز قدرتمندی انگیزه تحصیلی و راهبردهای خود نظم جویی آنها را در امر تحصیل و در نهایت موفقیت تحصیلی، تحت تاثیر قرار می دهد.