بررسی تاثیر آموزش روانشناسی مثبت‌گرا بر انعطاف‌پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش روانشناسی مثبت‌گرا بر انعطاف‌پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل می‌باشد. از بین این دانش آموزان 40 نفر به صورت نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه 20 نفر آزمایش و گواه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش، بسته آموزش روانشناسی مثبت‌گرا سلیگمن و همکاران (2005) و انعطاف‌پذیری روانشناختی دنیس و وندروال (2010) بود. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره با نرم افزار spss 20 مورد تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد آموزش روانشناسی مثبت‌گرا بر انعطاف‌پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل تاثیر مثبت و معناداری دارد.