پدیده مشورت در بین خانواده‌های ایرانی مبتنی بر ساختار خانواده

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به بررسی مشورت از چند جنبة مختلف در خانواده از نظر والدین و فرزندان پرداخته است.روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعة کیفی از نوع نظریه زمینه ای به روش نمونه‌گیری هدفمند و مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با 18 نفر از شرکت کنندگان، شامل 12 مادر و 6 فرزند با سنین بین 16-21 سال انجام‌گرفته است. جمع‌آوری داده‌ها از طریق مصاحبه عمیق، و تا مرحله اشباع داده‌ها ادامه داشته است.یافته‌ها: یافته ها با روش کدهای باز، محوری و منتخب در قالب 140 مقوله فرعی به‌دست‌آمده و سپس با طبقه بندی و ماهیت مشترک مفاهیم در 5 شرایط (علی، زمینه‌ای، مداخله‌گر، استراتژی، پیامدها) توصیف گردید که در 15 مقوله اصلی سازماندهی شده اند. یک مقوله هسته ای با عنوان تبیین مشورت در خانواده دموکراتیزه شدن در برابر اقتدارگرایی ارائه گردید.نتیجه‌گیری:نتایج این پژوهش دستاوردی برای خانواده‌ها است تا به شناختی از فواید مشورت و فهم ساختار روابط خودشان با فرزندانشان در دو قالب خانواده اقتدارگرا و دموکراتیزه آشنا شوند. در این میان بازنمایی مشخصه مشورت در خانواده دموکراتیزه مربوط به عوامل: تحکیم روابط خانوادگی، عاملیت مشورت محور، روابط زن و شوهر برای ایجاد فضای امن، صمیمیت روابط مادر و فرزندی مشخص گردید. در خانواده های اقتدارگرایی به دلیل محدودیت‌های بستر تشاور از قبیل: روحیه خودمحوری داشتن، ناهمسانی در اتحاد، ناهنجاری در ارتباطات، مانع ایجاد بستر مشورت در بین والدین و فرزندان بوده است. مشورت در خانواده دموکراتیزه باعث پدیدار ویژگی هایی از بهبود روابط خانوادگی والدین و فرزندان، رشد روان‌شناسی و اجتماعی، جلوگیری از ضرر و زیان گردید. لازم است ارکان دولت، چه در نظام آموزشی، رسانه‌ای کشور و چه در نهادهای برنامه‌ریزی و تصمیم‌سازی، فضاها و ابزارهای مشورت‌پذیری از نهاد خانواده در برنامه‌ریزی برای آموزش در نظر گیرد.