اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر عملکرد خود تنظیمی و مهارت‌های اجتماعی کودکان

زمینه و هدف: از مهم‌ترین اقدامات درمانی که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است درمان مبتنی بر دلبستگی می باشد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر عملکرد خود تنظیمی و مهارت‌های اجتماعی کودکان بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه‌ی آماری شامل دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهر شیراز در سال تحصیلی 1400 می‌باشد. که در ابتدا با شیوه‌ی نمونه گیری هدفمند یکی از مدارس ناحیه1 شیراز انتخاب و سپس به صورت تصادفی 80 نفر از این دانش آموزان انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات مقیاس سنجش مهارت‌های اجتماعی، پروتکل آموزش مهارت خودتنظیمی و برنامه آموزشی مادران (مبتنی بر نظریه دلبستگی)بود. داده های بدست امده از پژوهش حاضر از طریق آزمون تحلیل واریانس یکطرفه بوسیله نرم افزار spss ویرایش بیست و چهارم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج بررسی شده بیانگر آن بوده که در مان مبتنی بر دلبستگی بر عملکرد خود تنظیمی و مهارت‌های اجتماعی کودکان تاثیر معنی‌داری داشته است(001/0>p) و نشان داد که نمرات پیش‌آزمون گروه آزمایش تغییرات چشم‌گیری داشته است.نتیجه گیری: اثربخشی درمان مبتنی بر دلبستگی بر عملکرد خود تنظیمی و مهارت‌های اجتماعی کودکان در مطالعه حاضر تایید شد. پیشنهاد می‌شود از این نوع درمان برای یاری به کودکان استفاده شود.