مزایا، محدودیت ها و معایب اینورتر منبع امپدانسی

مبدل های قدرت در فرآیندهای الکتریکی قدرت مورد استفاده قرار می گیرند. مبدل ها بر حسب مشخصات و خصوصیاتی که دارند کمیت های الکتریکی از قبیل سطح ولتاژ و فرکانس را تغییر می دهند. اینورترهای ولتاژ و منبع جریان دارای طیف گسترده ای از کاربردهای صنعتی مانند استفاده در منابع تغذیه ویژه، وسایل نقلیه الکتریکی هیبریدی ، سیستم های توزیع برق هستند. با این حال به دلیل افزایش نیازها و انتظاراتی مانند مسائل قابلیت اطمینان و دامنه ولتاژ محدود ، محدودیت های بسیاری دارند و نمی توانند به صورت همزمان به عنوان اینورتر کاهنده یا افزاینده عمل کنند. یکی از پرکاربردترین نوع مبدلها، اینورتر های dc/ac می باشد که دارای محدودیت ها و معایبی هستند. از جمله این معایب: محدودیت در دامنه ولتاژ یا جریان خروجی می باشد، خروجی اینورتر های نسل قدیم نمی تواند از اندازه منبع ورودی اینورتر فراتر رود. ازطرف دیگر چون در این اینورترها کلید های تایریستوری در یک ساق هم زمان نمی توانند روشن باشند، به ناچار در این حالت خروجی اینورتر باید مدار باز باشد و باعث کاهش بازده اینورتر می شود. در سیستم های مبدل سنتی از ترانسفورماتورها برای افزایش ولتاژ خروجی استفاده می شد که برای اجرای ترانسفورماتور خط هزینه بالایی لازم است.همچنین، باعث ایجاد آلودگی صوتی و گسترش ابعاد فوق العاده ای می شود. با پیشرفت روز افزون در زمینه الکترونیک قدرت و به منظور غلبه بر مشکلات و محدودیتهای مبدل های سنتی ، توپولوژی جدیدی به نام z-source برای اولین بار توسط پروفسور peng در سال 2003 ارائه شد. وجود یک شبکه امپدانسی در ورودی اینورتر قابلیت افزایندگی و کاهندگی ولتاژ را ایجاد می کند که این قابلیت در اینورترهای سنتی وجود ندارد. در این مقاله برتری مبدل های منبع امپدانسی نسبت به مبدل های سنتی نشان داده شده است. همچنین معایب و محدودیت های کوچکی نیز تشریح گردیده است.