تبیین رابطه یادگیری و چابکی سازمانی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی در معلمان استان ایلام

تغییرات سریع و مداوم یکی از چالش‌های اساسی سازمان‌های امروزی است. سازمان‌ها معمولاً دارای اهداف مشترکی همچون کیفیت کاری بالا، عملکرد موثر و ارائه خدمات مناسب به مشتری، در محیطی بسیار پویا و متغیر هستند. هدف از این پژوهش تبیین رابطه یادگیری و چابکی سازمانی با نقش میانجی سرمایه روانشناختی در معلمان استان ایلام است. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است، جامعه آماری کلیه معلمان استان ایلام به تعداد 7700 نفر و تعداد نمونه به روش تصادفی ساده 384 نفر انتخاب گردیده است، ابزار پژوهش شامل پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه (2001)، پرسشنامه استاندارد چابکی سازمانی مهربان (1393) و پرسشنامه استاندارد سرمایه روان‌شناختی لوتانز (2007) می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها در دو بخش توصیفی استنباطی انجام شد. از آزمون کالموگروف- اسمیرنف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین یادگیری و چابکی سازمانی با سرمایه روانشناختی استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد بین سرمایه روانشناختی و یادگیری و چابکی سازمانی رابطه معنی‌دار و مستقیمی وجود دارد. همچنین 19 درصد از واریانس متغیر یادگیری سازمانی به‌وسیله متغیر سرمایه روانشناختی پیش‌بینی می‌شود و 34 درصد از واریانس متغیر چابکی سازمانی به‌وسیله متغیر سرمایه روانشناختی پیش‌بینی می‌شود. به‌طورکلی می‌توان بیان کرد که توجه به سرمایه روانشناختی در بین معلمان منجر به افزایش چابکی و یادگیری در سازمان می‌شود. اهمیت یادگیری در سازمان نباید فقط داشتن دانش بیشتر باشد بلکه توانایی ایجاد، انتقال و استفاده از دانش با هدف دستیابی بهتر به اهداف است که مسئولین و مدیران می‌توانند زمینه ارتقای چابکی در سازمان را فراهم آورند.