بررسی رابطه دانش‌آفرینی در ورزش بر عملکرد تیم‌های کاری در ورزشکاران رشته راگبی

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه دانش‌آفرینی در ورزش بر عملکرد تیم‌های کاری در ورزشکاران رشته راگبی است. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری کلیه ورزشکاران رشته راگبی که به صورت حرفه ای فعالیت می کنند تشکیل می دهد (680 نفر). با مراجعه به جدول مورگان، تعداد 248 ورزشکار به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه دانش‌آفرینی در ورزش ﻻوﺳﻮن (2003) و عملکرد تیم‌های کاری مایک وست و ویکز (1994) برای جمع‌آوری داده‌های آماری استفاده کرد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آزمون‌های آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد ابعاد دانش‌آفرینی در ورزش قابلیت پیش‌بینی متغیر عملکرد تیم‌های کاری را داشتند. درنتیجه مدیران ورزش راگبی در کشور با ایجاد ساختاری در راستای علاقه‌مند کردن ورزشکاران به وررزش راگبی می‌توانند نه‌تنها یک نقش حیاتی برای فهم رفتارهای مثبت و بهبود عملکرد تیم‌های کاری پایه‌گذاری ‌کنند، بلکه همچنین با به‌کارگیری دانش‌آفرینی توسط ورزشکاران بر مبنای اهداف کارکردی از پیش تعیین‌شده موجب تقویت عملکرد تیم‌های کاری و درنتیجه موفقیت ورزشی در بین ورزشکاران خواهد شد.کلمات کلیدی: ، ، ، ر.