پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس کیفیت زندگی و تاب آوری مدیران آموزش و پرورش شهر ساری

هدف اصلی این پژوهش «پیش بینی بهزیستی روان شناختی بر اساس تاب آوری و کیفیت زندگی» بود. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مدیران مدارس آموزش و پرورش ناحیه دو شهر ساری در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 261 نفر که از این تعداد 252 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1996) و تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) بود. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف–اسمیرونف و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به کمک نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین کیفیت زندگی و تاب آوری با بهزیستی روان شناختی مدیران وجود دارد. همچنین متغیرهای پیش بین در مجموع می توانند 29 درصد از واریانس بهزیستی روان شناختی مدیران را پیش بینی نمایند.