بررسی رابطه تعلق‌خاطر به مدرسه و فرسودگی تحصیلی در درس تربیت‌بدنی در دوران پساکرونا استان سیستان و بلوچستان

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه تعلق‌خاطر به مدرسه و فرسودگی تحصیلی در درس تربیت‌بدنی در دوران پساکرونا استان سیستان و بلوچستان است. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم استان سیستان و بلوچستان به تعداد 48000 نفر بودند. به دلیل تعداد بالای جامعه و مراجعه به جدول مورگان، تعداد 384 دانش‌آموز به صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه براون و ایوانز (2000) و پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) برای جمع‌آوری داده‌های آماری استفاده کرد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و از آزمون‌های آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان) استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد ابعاد فرسودگی تحصیلی قابلیت پیش‌بینی متغیر احساس تعلق به مدرسه در درس تربیت‌بدنی را داشتند. درنتیجه مدیران مدارس با ایجاد ساختاری در راستای علاقه‌مند کردن دانش‌آموزان به درس تربیت‌بدنی می‌توانند نه‌تنها یک نقش حیاتی برای فهم رفتارهای مثبت آموزشی مثبت همچون پیشرفت تحصیلی، انگیزش و اشتیاق به درس و تعلق‌خاطر به مدرسه پایه‌گذاری ‌کنند، بلکه همچنین برای هدایت در مسیر درست سیاست‌های سند تحول آموزش‌وپرورش نقش مهمی ایفا خواهند کرد.