بررسی رابطه دانش‌آفرینی در ورزش و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه

امروزه، مفهوم سلامت روان بیش از هر چیز بر سازگاری و مطابقت فرد با محیط تاکید می‌کند و بر آن است تا آدمی را در برقراری و حفظ تعادل درونی با محیط و شرایط بیرونی توانایی بخشد. هدف اصلی این تحقیق بر بررسی رابطه دانش‌آفرینی در ورزش و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه است. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه به تعداد 4359 نفر بودند. با مراجعه به جدول مورگان تعداد 351 نفر به عنوان نمونه آماری به شکل خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) و پرسشنامه دانش‌آفرینی ﻻوﺳﻮن (2003) برای جمع‌آوری داده‌های آماری استفاده کرد. در بخش آمار توصیفی از مشخصه‌های آماری مانند فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی آزمون‌های تحلیل واریانس، ضریب آلفای کرونباخ و مجذور ضریب همبستگی استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد بین دانش آفرینی و مولفه‌های آن و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه رابطه‌ی معناداری وجود دارد. درنتیجه باید به توانمندسازی دانش آموزان و ایجاد ساختار مناسب در جهت ایجاد فضای محرک مستعد و خلاق توجه ‌شود و مسئولان به‌طور مستمر باید آمادگی پذیرش اندیشه‌های نوین و بدیع را از دانش آموزان داشته باشند تا موجبات برای ارتقای عملکرد و در مسیر سلامت روان دانش آموزان فراهم گردد.کلمات کلیدی: دانش‌آفرینی، ورزش، سلامت روان، دانش آموزان متوسطه.