گذری بر پذیرش عدم قطعیت و تحمل ابهام در تعلیم و تربیت پساکرونا

وضعیتی که کرونا پیش روی بشر نهاده است متضمن ابهام، پیچیدگی و سرشتی احتمالاتی است و بنابر نظریه‌‌ها، چنین وضعیتی می‌تواند به ادراک عدم قطعیت بیانجامد‌. مرور مواجهه‌ی ما ایرانیان با موقعیت برآمده از شیوع مهارناپذیر ویروس کرونا و باورها، هیجان‌ها و رفتارهایی که در این موقعیت از میانگین و غالب جامعه‌ی ما اعم از مسئولین، متخصصان و مردم سر زده است، بیانگر ادراک عدم قطعیت و پس از آن، پاسخ عدم تحمل ابهام یا تحمل پایین در پذیرش عدم قطعیت است.این نوشتار کوشیده است با طرح یک مسئله‌ی اجتماعی-روانی که همان نوع مواجهه با ویروس کرونا است، ضمن نشان دادن نشانه‌های تحمل پایین ما در مواجهه با عدم قطعیت، ضرورت‌ها و مبانی معرفتی قدرت تحمل ابهام و مدل مفهومی و نظری پاسخ به عدم قطعیت را مرور کند. افزون بر آن در ضمن مقاله، پاسخ‌هایی به مکانیزم روان‌شناختی انگیزش معطوف به فرار از ابهام داده شده و برخی سویه‌های تربیتی آن مورد تاکید قرار گرفته است.