معرفی نگار ناهمگنی و کاربرد آن در سازندهای کربناته، عضو دالان بالایی در مرکز خلیج فارس

بیان ناهمگنی به‌صورت کمی برای مقایسه و بررسی تاثیرگذاری عوامل مختلف بر میزان ناهمگنی در مخازن کربناته از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر کمی‌سازی ناهمگنی با محاسبه نگار ناهمگنی در عضو دالان بالایی به سن پرمین پسین در بخش مرکزی خلیج فارس است. برای این منظور از داده‌های چاه‌پیمایی پنج نگار پرتو گاما، چگالی ظاهری، تخلخل نوترون، صوتی و مقاومت عمیق استفاده شده است. مقدار ناهمگنی با استفاده از روش ضریب لورنز محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد که نگارهای مقاومت عمیق و تخلخل نوترون دارای بیشترین ناهمگنی با اعداد ضریب لورنز به‌ترتیب 904/0 و 478/0 هستند. با توجه به اینکه نگار پرتو گاما به تغییرات محتوای شیل و اورانیوم و نگار چگالی به ناهمگنی در زمینه سنگ و تخلخل و نگار صوتی به ویژگی‌های بافتی و رخساره‌ای پاسخ می‌دهد، می‌توان در تحلیل ناهمگنی از هر یک از آن‌ها استفاده کرد. همچنین محاسبه نگار‌ ناهمگنی امکان مقایسه عددی بین بخش‌های مختلف مخزنی را برای بررسی کمی ناهمگنی فراهم می‌سازد. نگار‌ ناهمگنی تغییرات ناهمگنی را در سازند مورد مطالعه با روندهای افزایشی و کاهشی مشخص می‌کند. بنابراین از نگار ناهمگنی می‌توان برای بررسی ناهمگنی‌های زمین‌شناسی و همچنین زون‌بندی مخزن استفاده کرد.