مطالعه تطبیقی اهمیت خط و خوشنویسی در جهان اسلام و تصویر در صدر مسیحیت؛ با تاکید بر سده‌های نخستین دو دین

جایگاه والای خوشنویسی و حتی برتری آن نسبت به نقاشی و پیکره‌سازی از ویژگی‌های بارز و قابل‌توجه در سده‌های نخستین اسلامی به شمار می‌رود. از طرفی در صدر مسیحیت در تقابل با شمایل‌هراسی، هنر فیگوراتیو جلوه‌گر است و بدین ترتیب اهمیت خوشنویسی و خط در جهان اسلام بااهمیت تصویر در مسیحیت ارتباطی هم‌راستا دارد که چنین تاکیدهایی در نوع هنر در ادوار گوناگون، تحت‌تاثیر شرایط فرهنگی و مذهبی ‌است. پرسش اصلی پژوهش حاضر چگونگی رونق خط و خوشنویسی در سده‌های نخستین اسلام و در مقابل، اهمیت تصویر در سده‌های نخستین مسیحیت است. در این راستا با ردیابی بستر اجتماعی و دینی جامعه در اوایل اسلام (سدة یک تا چهارم هجری) و نیز در صدر مسیحیت، به تاثیر آن بر هنر منتخب در هر دوره پرداخته که از اهداف پژوهش به شمار می‌رود. روش تحقیق به‌صورت توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای است. بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت هنر در دوران مختلف باتوجه‌به عقاید مذهبی و شرایط اجتماعی و فرهنگی به اشکال گوناگون در خدمت انسان قرار گرفته است؛ چراکه جوامع تحت فرمان بستر حاکم بوده و باتوجه‌به آن تمام توان خود را برای گزینش بهترین ابزار در جهت بیان به کار گرفته‌اند که نمونه‌ای از آن هنر خط و تمایل به خوشنویسی در جهان اسلام و هم‌زمان با آن تاکید بر تصویر در تقابل با شمایل‌هراسی در صدر مسیحیت است که شواهدی بر صدای رسای هنر متاثر از بستر موجود، در تمام طول تاریخ است.