تبیین پیشرفت زنان در آموزش عالی در چلّه اول انقلاب اسلامی ایران در مقایسه با دوران پهلوی: گامی در راستای جهاد تبیین دانشگاهیان

در برهه کنونی که در آغاز ورود به گام دوم انقلاب اسلامی هستیم، لزوم تبیین دستاوردها، پیشرفت ها و برکات انقلاب اسلامی بیش از پیش ضروری می نماید. در این راستا به منظور عمل به وظائف خود در حوزه «جهاد تبیین دانشگاهیان» کشور و حرکت در مسیرِ «شیوه نامه فعالیت»، ابلاغی از سوی ستاد جهاد تبیین دانشگاهیان کشور، پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی- تبیینی و در راستای تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران در حوزه پیشرفت زنان در آموزش عالی ایران در طی چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی ایران و مقایسه آن با داده های یک دهه قبل از انقلاب و مشخصاً بررسی روند 50 سال اخیر (1400-1350)، در دو حوزه زنان دانشجو و اعضای هیات علمی زن، انجام گرفته است. روش پژوهش: روش مطالعه اسنادی بوده و مبتنی بر آمار و اطلاعات ثبتی است. منابع اطلاعاتیِ مذکور، تماماً مستخرج از «پایگاه اطلاعات آمار آموزش عالی» موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی است. تحلیل های این پژوهش با رویکرد تبیین پیشرفت های کشور در زمینه بسط عدالت آموزشی و جنسیتی در حوزه آموزش عالی در چهل سال اول انقلاب اسلامی ایران است. دستاورد پژوهش: یافته های تحقیق نشان داد که طی 50 سال اخیر (1400-1350)، جریان افزایش جمعیت دانشجویی زنان و توجه به این قشر در آموزش عالی ایران روندی صعودی داشته است و به ویژه در چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی –به مرور- شاهد افزایش دانشجویان زن در آموزش عالی ایران بودیم. به طوری که نه تنها عقب ماندگی دوران پهلوی به نحو موثری جبران شد، بلکه در برهه ای جمعیت زنان دانشجو بیشتر از مردان نیز شد و بطور مشخص درصد زنان دانشجو از 25 درصد کل دانشجویان در سال 1350 به حدود 50 درصد (6/49) در سال 1400 رسیده است. همچنین در طی 50 سال اخیر جمعیت دانشجویان زن در نظام آموزش عالی ایران، بیش از 56 برابر شده است. همچنین در انتهای گام اول انقلاب اسلامی (1400-1399)، سهم زنان هیات علمی از کل جامعه اعضای هیات علمی کشور حدود 27 درصد رسید. این در حالی است که در طی بازه 1357-1350 این مقدار فقط 12 درصد بوده است.