پست مدرنیسم و سینمای پست مدرن: مطالعه ای بر فیلم فروشنده ساخته اصغر فرهادی

سینمای پست مدرن به واسطه تحولات فکری، فرهنگی و اجتماعی جامعه آمریکا در دهه 1980در هالیوود شکل گرفت. پیش از پیدایش سینمای پست مدرن، در جامعه آمریکا به واسطه عواملی چون جنگ جهانی دوم، جنگ ویتنام، گسترش چالش برانگیز فرهنگ سرمایه داری، نفوذ گسترده رسانه ها و واقعیت مجازی، شکست خردگرایی مدرنیسم و ناکامی گفتمان های مدرن در حل مشکلات انسانی، زمینه برای ایجاد و گسترش فرهنگ پست مدرن و رویکردهای جدید معرفت شناسی فراهم شده بود. سینمای آمریکا در این شرایط متاثر از پارادایم های جدید معرفت شناسی جامعه آمریکا بود و اصول و ساختارهای سینمای کلاسیک برای بیان مفاهیم جدید، کارایی لازم را نداشت. دراین شرایط فیلم هایی ساخته شدند که از قواعد روایت و شخصیت پردازی سینمای کلاسیک پیروی نمی کردند. این پژوهش در ابتدا به معرفی و توضیح پست مدرنیسم و سینمای پست مدرن می پردازد و مولفه های بینامتنیت، مرگ مولف، مرکز زدایی از سوژه، عدم قطعیت معنا، ابهام و نسبی گرایی و هجو را مورد بررسی قرار می دهد، سپس با روش توصیفی- تحلیلی فیلم فروشنده اصفر فرهادی را بر اساس مولفه های مذکور تحلیل می کند و در پایان نتیجه می گیرد فیلم فروشنده به واسطه ارجاعات بین متنی مرتبط با درون مایه فیلم، مرکززدایی از سوژه و نسبی گرایی که در به تصویر کشیدن اخلاق و اجرای عدالت دارد، تا حدی به سینمای پست مدرن نزدیک می شود اما از لحاظ ساختار روایت، فروشنده بر خلاف فیلم های پست مدرن، به قواعد سینمای کلاسیک احترام می گذارد.