نقش تشکل‌های محیط‌زیستی در آموزش محیط‌زیست

امروزه، آگاهی محیط‌زیستی در میان ذینفعان، افراد و جوامع مختلف، در حال رشد است. افزایش دانش و آگاهی، نتیجه تلاش‌ها و فعالیت‌های گروه‌هایی است که به منافع عمومی و محیط‌زیست توجه دارند. این گروه‌ها شامل سازمان‌های غیردولتی در سطح بین‌المللی، منطقه‌ای و ملی و همچنین، گروه‌هایی است که در زمینه توانمندسازی بخش‌های حاشیه‌ای جامعه مانند زنان، بومیان، جوانان و غیره در جامعه فعالیت دارند. چنین سازمان‌هایی برای تقویت رویکردهای مردمی به‌منظور حفاظت محیط‌زیست و حفظ منابع طبیعی تلاش می‌کنند. مقاله حاضر، به بررسی شاخص‌های تکثرگرایی، تسالم و تسامح به‌طور خاص در رابطه با سازمان‌های مردم‌نهاد محیط‌زیستی پرداخته و نیز عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر تحکیم و تقویت این شاخص‌ها برای تسهیل ورود سازمان‌های مردم‌نهاد محیط‌زیستی جهت حفاظت از محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور را بیان کرده است. علاوه بر این، مقاله حاضر، به فعالیت‌های سازمان‌های مردم‌نهاد محیط‌زیستی می‌پردازد که عبارت‌اند از: مشارکت، آموزش، حمایت، انجام پروژه‌ها، نظارت و تحقیق و همچنین همکاری و شبکه‌سازی با سایر سازمان‌های غیردولتی و ادارات دولتی.