بررسی تفکر هندسی تقارن مرکزی دانشجو معلمان ابتدایی بر اساس نظریه ون‌هیلی

این مقاله بر درک دانشجو معلمان ابتدایی از مفاهیم تقارن چرخشی و مرکزی متمرکز است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تفکر هندسی دانشجو معلمان ابتدایی، بر اساس دو سطح اول نظریه ون‌هیلی[1] است. این پژوهش به روش توصیفی از نوع زمینه‌یابی و با استفاده از یک آزمون محقق‌ساخته انجام گردید. جامعه‌ی آماری دانشجو معلمان ابتدایی اصفهان است. اعضای نمونه به روش نمونه‌گیری در دسترس، شامل 50 نفر انتخاب شده است. یافته‌های پژوهش، نشان داد که دانشجو معلمان در شناسایی انواع اشکال متقارن چرخشی، شناخت خواص تقارن چرخشی و مرکزی عملکرد موفقیت‌آمیزی نداشتند. با ارزیابی پاسخ‌های دانشجو معلمان مشخص شد که 34 درصد از آنان در سطح اول و 18 درصد در سطح دوم ون‌هیلی قرار داشتند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند در بازبینی فرآیند آموزش تقارن، تنظیم مواد آموزشی از دبستان تا دانشگاه و نیازسنجی دوره‌های ضمن خدمت معلمان ابتدایی، مورد استفاده قرار گیرد.