تغییرات اقلیمی و آموزش محیط‌زیست

یکی از اصلی‌ترین چالش‌های روبروی بشر در قرن بیست و یکم، تغییرات اقلیمی است که می‌تواند حیات وی را تهدید نماید و شتاب گرفتن آن در دو دهه اخیر درنتیجه افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای حاصل از فعالیت‌های بشری است که تغییرات آب و هوایی شگرفی ازجمله تداوم گرمایش جهانی، تغییر الگوهای بارش‌ها، بروز خشک‌سالی‌های بیشتر‌، طوفان‌های بیشتر و قوی‌تر را در پی خواهد داشت‌. پاسخ انسان به تغییرات اقلیمی، سازگاری و تعدیل آن می‌باشد که هردوی آن‌ها نیازمند آموزش است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی از نوع اسنادی به این نتایج دست پیدا کرد که آموزش محیط‌زیست به‌طور اعم و آموزش تغییرات اقلیمی به‌طور اخص می‌تواند ازجمله راهکارهای روبرو شدن با این پدیده در راستای سازگاری و یا تعدیل آن باشد. اگرچه برخی محققین معتقدند که آموزش‌های محیط‌زیست در راستای پرداختن به مشکلات جدید و فناورانه باید توسعه یابند ولی تقریباً اکثر منابع و پژوهشگران حوزه آموزش محیط‌زیست بر افزایش آگاهی و حس مسئولیت ونیز توانایی تصمیم‌گیری و مشارکت در اقدام برای بهبود محیط‌زیست و کیفیت آن از طریق آموزش محیط‌زیست اتفاق‌نظر دارند. سه وجه آگاه‌سازی، ظرفیت‌سازی و نوآوری را می‌توان در رابطه آموزش تغییرات اقلیمی در خصوص آموزش‌های محیط‌زیست بیان نمود که به ترتیب به آگاه‌سازی و آموزش‌های عمومی، آموزش‌های رسمی و هدفمند در مدارس و دانشگاه‌ها و نوآوری در حل مسائل فناورانه و روز دلالت دارد.