مقایسه ی اثر اجرای تمرینات مقاومتی و هوازی بر ترشح هورمون های تیروئیدی

هدف پژوهش: هورمون های اصلی مترشحه از غده تیروئید عبارتند از تیروکسین (t4)، و تری یدوتیرونین (t3)، که در گردش خون وجود دارند. تولید غده ای t4 و t3 توسط هورمون محرک تیروئید (tsh) آزاد شده از هیپوفیز قدامی کنترل می شود. در جریان ورزش و مسابقات ورزشی، بدن با تقاضاهای بسیاری روبرو است که تغییرات فیزیولوژیکی زیادی را موجب می شود. بررسی تاثیر تمرینات ورزشی بر هورمون های تیروئید با توجه به نقش انکارناپذیر آن ها در به کارگیری سیستم های انرژی و متابولیسم پایه بدن (bmr) ضروری است. علی‌رغم اهمیت هورمون‌های تیروئید، شواهد کمی در مورد ارتباط آن‌ها با نوع، شدت و مدت تمرین در دسترس است و مطالعات موجود نتایج متناقضی را به دنبال دارد. بنابراین این مقاله مروری، به مطالعات مربوط به فهم و کاربرد بکارگیری روش های تمرینی موثر بر ترشح این هورمون ها می پردازد. روش و روند پژوهش: این مقاله به صورت مروری به تحقیقاتی می پردازد که اثر اجرای تمرینات مقاومتی و هوازی بر ترشح هورمون های تیروئیدی را بررسی کرده اند.یافته ها: به نظر می رسد هورمون های تیروئید و هورمون محرک آن ها نیز که از هیپوفیز ترشح می شود در تغییرات پس از تمرین مقاومتی در کنار دیگر هورمون ها ایفای نقش کنند. یافته ها: در بررسی‌هایی که به صورت کلی پیرامون اثر تمرین استقامتی بر ترشح هورمون‌های t3، t4 و tsh انجام گرفت مشخص شد که میزان t3 افزایش می‌یابد ولی t4 وtsh کاهش می‌یابد. از این رو شواهد نشان می دهد که ورزش می تواند عملکرد تیروئید را بهبود بخشد، ترشح غده تیروئید را تحریک کند و حساسیت بافت به هورمون های تیروئید را افزایش دهد. نتایج متناقض را می توان به این شکل توضیح داد که تاثیر ورزش بر عملکرد تیروئید بحث برانگیز است. شدت، مدت و نوع ورزش ممکن است الگوهای متفاوتی از پاسخ را برانگیزد.نتیجه گیری: مرور حاضر مشخص می کند اجرای تمرینات استقامتی و مقاومتی و یا هر دو با هم، نتایج متناقض و اثرات متفاوتی بر ترشح هورمون های تیروئیدی می گذارند. به نظر می رسد اجرای پروتکل هایی که متشکل از هر دو نوع تمرین مقاومتی و استقامتی می باشند، در ترشح هورمون های تیروئیدی، سازگاری های عملکردی و متابولیکی بیشتری به همراه دارند.