نقش همه گیری covid-19 بر کم تحرکی خانواده ها

هدف پژوهش: با شیوع ویروس covid-19 و تغییر سبک زندگی افراد شاهد آسیب های روانشناختی و جسمی اعضا خانواده و بخصوص در کودکان و نوجوانان به دلیل تعطیلی مدارس و حضور طولانی مدت آنها در خانه، هستیم. این بررسی علاوه بر اینکه به آسیب های روانشناختی خانواده ها اشاره دارد، بر سلامت جسمی آنها و کم تحرکی ناشی از قرنطینه خانگی، بیشتر تمرکز کرده و به بیان عوارض کم تحرکی و در انتها ارائه راهکار جهت بالا بردن فعالیت بدنی در شرایط قرنطینه پرداختیم. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مطالعه موردی می باشد. که بر پایه اطلاعات جمع آوری شده از پایگاه های اینترنتی مانند google scholar, pub med, isi و... ، با استفاده از کلید واژه های: covid-19، children ، teenagers ، sedentary بدست آمده است. یافته ها: کوید-19 و به دنبال آن تعطیلی مدارس و قرنطینه طولانی مدت دانش آموزان، باعث بروز مشکلات روان شناختی از جمله اضطراب، افسردگی، بی حوصلگی و جسمانی از قبیل کم تحرکی، چاقی ، افزایش احتمال ابتلا به بیماری های مزمن و... در آنها شده است. نتایج: مدت زمان قرنطینه خانگی تاثیر مستقیمی بر عدم فعالیت خانواده ها و افزایش کم تحرکی آن ها گذاشته است. از طرفی فعالیت بدنی و ورزش کردن می تواند سطح استرس و اضطراب ناشی از قرنطینه را کاهش داده و بر وضعیت جسمانی آن ها نیز تاثیر مثبتی داشته باشد. در نتیجه با افزایش فعالیت بدنی دانش آموزان از طرق مختلف آموزشی و پرورشی و تربیتی، می توان پیامدهای کووید-19 و تبعات آن را بر کودکان و نوجوانان به حداقل رساند.