تاثیر شش هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکملq10 بر بیان ژن trf1وtrf2 بافت قلب رت های نر سالمند نژاد ویستار

هدف پژوهش: پیری، فرآیند زوال درگذر زمان است. از طرفی شیوع بیماری های قلبی با افزایش طول عمر گسترش یافته است.ژن‌های مهمی که در فرآیند پیری نقش دارند، مربوط به فعالیت آنزیم تلومراز است که نقش مهمی در سلامت قلب ایفا می‌کند. ازطرفی تمرینات ورزشی و منظم یک محرک قوی برای سیستم تلومری محسوب می شوند.همچنین کوآنزیم q10 یک شبه ویتامین محلول در چربی است، که باعث بهبود عملکرد قلبی عروقی می‌شود.هدف کلی از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکملq10 بر بیان ژن trf1 و trf2 بافت قلب رت های نر سالمند نژاد ویستار بود. روش و روند پژوهش: نمونه های پژوهش تعداد 17سر رت با میانگین سنی 92 هفته و میانگین وزنی 422 گرم بودند، در ابتدای مطالعه حیوانات به مدت دو هفته به ترتیب در شرایط آشنا سازی با محیط و آشنا سازی با تمرین و تردمیل قرار گرفتند. در هفته دوم به منظور کاهش استرس و آشنایی با دویدن روی تردمیل به مدت یک هفته آزمودنی ها روی تردمیل خاموش قرار گرفتند. همچنین حیوانات در 5 گروه شامل 3 گروه سه تایی و دو گروه چهارتایی در قفس های مخصوص در دمای اتاق(20 تا 24درجه سانتی گراد ) و رطوبت(40 تا 60 درصد) و طبق چرخه 12 ساعت خواب وبیداری(12ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی) و در فاز تاریکی و با دسترسی آزاد به آب و غذا ( غذای آزمودنی های این تحقیق از موسسه رویان تهیه شد که بصورت آزاد در اختیار آزمودنی ها قرار گرفت) نگهداری شدند، و سپس به صورت تصادفی به 5 گروه، گروه تمرین هوازی(n=4)، گروه تمرین هوازی-مکمل(n=4)، گروه شم مکمل (n=3) ، گروه شم تمرین (n=3) و گروه کنترل (n=3) تقسیم شدند. سپس پروتکل تمرین هوازی، به مدت شش هفته و پنج جلسه در هفته اجرا گردید. مکمل q10 (ترکیب با روغن کنجد) به صورت گاواژ به گروه تمرین هوازی-مکمل داده شد. سپس موش های هرگروه 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین تشریح شدند و عضله قلب برای اندازه گیری ژن های trf1 و trf2 به روش real time-pcrبرداشته شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه انجام گردید.(05/0p≤). یافته‌ها: براساس نتایج بدست آمده از آزمون تحیلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه، پس از شش هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکملq10 بر بیان ژن trf1 ، بین تمامی گروه ها تفاوت معناداری وجود داشت زیرا تمام متغیر های مستقل میزان معناداریشان کمتر از 05/0 بود. بجز گروه شم تمرین و گروه شم مکمل و گروه کنترل که بین آنها تفاوت معناداری وجود نداشت و این امر نشان داد که هم تمرین هوازی و هم تمرین هوازی به همراه مکملq10 تاثیر زیادی روی متغیر trf1 داشتند و باعث افزایش بیان این ژن شدند. همچنین باتوجه به نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه برای ژن trf2، این موضوع مشخص گردید که بین تمامی گروه تفاوت معناداری وجود داشت زیرا تمام متغیر های مستقل میزان معناداریشان کمتر از 05/0 بود. بجز گروه شم تمرین و شم مکمل و گروه کنترل که بین آنها تفاوت معناداری وجود نداشت و این امر نشان داد که هم تمرین هوازی و هم تمرین هوازی به همراه مکملq10 تاثیر زیادی روی متغیر trf2 داشتند و باعث افزایش بیان این ژن شدند.با توجه به گفته های قبل، به طور خلاصه یافته های این تحقیق را بدین صورت می توان بیان کرد که، در اثر تمرین هوازی و تمرین هوازی به همراه مکمل q10 ، بیان ژن های trf1 و trf2 افزایش معناداری داشت. همچنین میزان vpeak به عنوان متغیر تثبیت کننده در بعد از تمرین در گروه های تمرین هوازی و گروه تمرین هوازی به همراه مکمل q10 افزایش یافته و با توجه به نتایج آزمون تی همبسته این اختلاف معنی دار بود. در نتیجه این موضوع نشان دهنده ی تاثیر تمرین هوازی و تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل q10 بر بیان ژن های مورد نظر در بافت قلب است. نتایج: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که شش هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل q10 بر بیان ژن های tfr1 و trf2 بافت قلب موش های نر سالمند نژاد ویستار تاثیر معناداری دارد و باعث افزایش بیان این ژن ها می شود. همچنین باید این موضوع را نیز در نظر گرفت، که میزان vpeak در بعد از تمرین افزایش یافته و این اختلاف معنی دار است. بنابراین احتمالا با احتیاط می توان گفت موارد مشاهده شده در آزمایش و نتایج مربوط به داده های استخراج شده در بافت قلب موش های نر سالمند نژاد ویستار می تواند در انسان نیز مصداق داشته باشد.