ارتباط سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با سطوح آنزیم‌های کبدی در بیماران کرونایی

هدف پژوهش: فعالیت بدنی یکی از مداخله‌های شیوه زندگی است که برای کاهش آسیب‌های کبدی و بهبود سلامتی توصیه شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با آنزیم‌های کبدی در بیماران کرونایی است. روش و روند پژوهش: 400 بیمار مبتلا به ویروس covid-19 (سن 6/14±6/57 سال، توده بدنی 7/4± 1/28 کیلوگرم بر مترمربع) بستری در بیمارستان مسیح دانشوری تهران در تحقیق حاضر شرکت نمودند. آزمودنی‌ها بعد از تکمیل فرم رضایت و جلسه‌ی آشنایی با روند کار، سطح فعالیت بدنی آنها توسط دو پرسش‌نامه بک و استنفورد مورد ارزیابی قرار گرفت و پرسش‌نامة خودارزیابی آمادگی جسمانی را نیز به‌منظور تعیین سطح آمادگی جسمانی پر نمودند. نمونه‌های خونی برای اندازه‌گیری آنزیم‌های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز گرفته شد. یافته ها: تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها تفاوت معنا‌داری بین فعالیت بدنی با آنزیم‌های آلانین آمینو ترانسفراز 001/0p< و آسپارتات آمینو ترانسفراز 035/0p< را نشان داد و بین سطوح مختلف فعالیت بدنی تفاوت وجود داشت. همچنین نتایج نشان دادند رابطه‌ی معناداری بین آلانین 068/0p< و آسپارتات آمینو ترانسفراز با آمادگی جسمانی وجود ندارد 05/0p<. بین فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی با آلکالین فسفاتاز 693/0p< و لاکتات دهیدروژناز 035/0p< ارتباط معنا‌داری مشاهده نشد. نتایج: باتوجه‌به یافته های تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که بین فعالیت بدنی منظم و آنزیم‌های آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز کبدی در بیماران کووید 19 ارتباط معناداری وجود دارد