تاثیر حمایت ورزشی والدین وادراک کودکان ازحمایت والدین براحساس اجتماعی شدن کودکان

هدف پژوهش: دوران کودکی و نوجوانی با تغییرات گسترده و متعدد و افزایش آسیب‌پذیری همراه است. معمولاً شروع بلوغ با بلوغ روانی زود هنگام یا دیرهنگام و ریسک‌پذیری بالا همراه می باشد و در نوجوانان دختر و پسر به شکل متفاوتی ظهور می‌کند. احساس اجتماعی شدن اصطلاحی است که نشان می دهد افراد نسبت به سایر افراد یک گروه یا نسبت به خود چه احساسی دارند .احساس اجتماعی شدن احساسی است که اعضا نسبت به یکدیگر تعهد دارند. این تعریف چهار حیطۀ عضویت، تاثیر، یکپارچگی و برطرف کردن نیازها و اشتراک گذاری روابط عاطفی را شامل می شود . والدین، عامل عمدة اجتماعی‌شدن در سنین پایین هستند حمایت شامل اهداف ملموس و مشخصی است که توسط والدین ابراز می شود. این نوع حمایت می تواند شامل درگیری مستقیم والدین در فعالیت با کودکان از جمله بازی با همدیگر و استفاده از زمان های خانودگی برای فعالیت بدنی و یا به شکلی دیگر و از جمله حضور به عنوان یک هوادار و حامی و یا به عنوان یک ناظر و همراه در حین انجام فعالیت بدنی باشد. بر این اساس حمایت والدین از خود مختاری یا ،استقلال، اتکا به خود و رشد مهارتهای اجتماعی کودکان را تقویت می کند . ازاین رو هدف کلی این پژوهش تاثیر حمایت ورزشی والدین و ادراک کودکان ازحمایت والدین بر احساس اجتماعی شدن کودکان انجام شد. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه می باشد. جامعه آماری این پژوهش را « دانش آموزان 9 الی 10 ساله شهر ری ناحیه 2 » تشکیل دادند. روش نمونه گیری در این تحقیق روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت تعیین حداقل حجم نمونه لازم، از جدول مورگان برای جامعه استفاده گردید. با توجه به جدول مورگان حجم نمونه برابر با 130 نفر بود. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان تایید شد پایایی سوالات نیز با آزمون آلفای کرونباخ که حمایت ورزشی والدین 77/0، ادراک کودکان ازحمایت والدین 78/0و احساس اجتماعی شدن کودکان 89/0محاسبه شد. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزارspss22 جهت بررسی فرضیه ها از آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد توزیع داده های مربوط به متغیرهای مورد بررسی نرمال می باشد. همبستگی بین حمایت ورزشی والدین و احساس اجتماعی شدن کودکان 632/0 می باشد. همچنین مقدار ضریب تعیین 63/0 می باشد، که این ضریب نشان می دهد 63/0 تغییرات متغیر حمایت اجتماعی قابل تبیین می باشد. با توجه به معنی داری مقدار آزمون f (31/11) در سطح خطای 05/0 می توان نتیجه گرفت که این میزان برای پیش بینی احساس اجتماعی شدن معنادار می باشد. همبستگی بین ادراک کودکان و احساس اجتماعی شدن کودکان 706/0 می باشد. همچنین مقدار ضریب تعیین 70/0 می باشد، که این ضریب نشان می دهد 70/0 تغییرات متغیر ادراک کودکان قابل تبیین می باشد. با توجه به معنی داری مقدار آزمون f (152/13) در سطح خطای 05/0 می توان نتیجه گرفت که این میزان برای پیش بینی ادراک کودکان معنادار می باشد. نتایج: نتایج نشان داد که حمایت ورزشی والدین و ادراک کودکان با سطح اطمینان 95% و p<0.05 تاثیر معناداری بر احساس اجتماعی شدن کودکان دارد. حمایت والدین و نوع رفتار ورزشی آنها منجر به بهبود احساس اجتماعی شدن کودکان 9تا10 ساله در اجتماع می شود. لذا پیشنهاد می شود برنامه های فعالیت بدنی به صورت خانوادگی و گروهی در اولویت برنامه های خانواده ها قرار گیرد و والدین زمان بیشتری را با کودکان خود سپری کنند. همچنین بهتر است مدارس از حمایت های ورزشی والدین درفعالیت های بدنی دانش آموزان استفاده کنند.