بررسی همبستگی کلاس‌های حضوری ورزش بر گرایش دانش‌آموزان متوسطه به ورزش باشگاهی دردوران پساکرونا

هدف پژوهش: موفقیت در ورزش‌ به ویژه در سطوح بالاتر کاری بسیار پیچیده و دشوار است که باید علاوه بر صرف وقت طولانی، پتانسیل و ظرفیت لازم برای دستیابی به آن وجود داشته باشد. لذا نوجوانان زیادی به دنبال ورود به باشگاه‌های ورزشی هستند تا توانایی‌ها و مهارت‌های ورزشی خود را نشان دهند و مربیان ورزشی و والدین آنها نیز سعی دارند در کوتاه‌ترین زمان ممکن آنان را وارد مسابقات و رقابت‌ها نموده و مقام‌ها را به نام خود یا ورزشکاران‌شان ثبت نمایند. از این‌رو هدف این تحقیق بررسی همبستگی کلاس‌های حضوری ورزش بر گرایش دانش‌آموزان متوسطه به ورزش باشگاهی دردوران پساکرونا بود. روش و روند پژوهش: این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق را 125 نفر از دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه که در باشگاه‌های ورزشی فعالیت داشتند به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده تشکیل دادند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق دو پرسشنامه محقق ساخته حضور در کلاس ورزش با 15گویه و گرایش به ورزش باشگاهی با 12 گویه بود که به صورت طیف 5 ارزشی لیکرت (بسیار زیاد، زیاد، متوسط، کم، بسیار کم) ارزش‌گذاری شده بود. لذا داده‌های اخذ شده از نمومنه‌ها توسط آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم‌افزار spss24 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میزان r همبستگی بین دو متغیر حضور در کلاس ورزش و گرایش به ورزش باشگاهی برابر با 87/0 به دست آمده که این مقدار در سطح معناداری01/0 معنادار شده است. این نتیجه نشان می دهد که بین این دو متغیر همبستگی مثبت و معناداری برقرار است. همچنین این مقدار همبستگی نشان دهنده همبستگی بالا بین این دو متغیر می‌باشد. نتایج: نتایج یافته‌های تحقیق نشان دادند که بین حضور در کلاس ورزش و گرایش به ورزش باشگاهی همبستگی مثبت و معناداری برقرار است. لذا باتوجه به این نتایج باید گفت در دوران پساکرونا و برگزاری کلاس‌های حضوری درس ورزش و تربیت بدنی در مدارس کشور گرایش نوجوانان به ورزش باشگاهی و فعالیت ورزشی خارج از مدارس و زنگ ورزش افزایش پیدا کرده است. پس این نتایج می‌طلبد که مسئولان امر در وزارت آموزش و پرورش و معاونت پرورشی این وزارتخانه بیشتر از گذشته در تجهیز امکانات ورزشی مدارس مخصوصا در مناطق کم برخوردار اهتمام لازم را انجام دهند.