مقایسه تمرینات یوگا و ثبات دهنده گردن بر شدت درد نوازندگان ویلن دارای گردن درد مزمن غیر اختصاصی

هدف پژوهش: گردن در دومین اختلال شایع اسکلتی- عضلانی در ویولونیست ها ی حرفه ای گزارش شده است. نوازنده ویلن، هنگام نواختن نیاز به بالا بردن مداوم شانه چپ و خم شدن جانبی و چرخش ستون فقرات گردنی برای محکم نگه داشتن ساز در برابر چانه دارد. گردن درد مزمن غیر اختصاصی (cnnp) یک مشکل بهداشت عمومی گسترده در دنیای مدرن است، دردی مداوم که بیش از سه ماه طول میکشد. همین امر موجب کاهش تدریجی دقت حرکات سر و گردن درد نوازندگان میگردد. تحقیق حاضر به منظور مقایسه اثرهشت هفته تمرینات یوگا و ثبات دهنده گردن بر دقت حرکات سر نوازندگان ویلن دارای گردن درد مزمن غیر اختصاصی صورت پذیرفت. روش و روند پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع کاربردی و نیمه تجربی بوده و طرح آن به صورت پیش آزمون - پس آزمون در دوگروه تجربی و دو گروه کنترل می باشد. جامعه آماری متشکل از 45نوازنده مرد بودند. بعد از انتخاب به سه گروه برابر از نظر تعداد 15 نفر درگروه تمرینی یوگا، 15 نفر درگروه تمرینی ثبات دهنده گردن و 15 نفر گروه کنترل تقسیم شدند. روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس بود. شرکت کنندگان فرم رضایتنامه کتبی چگونگی تحقیق و شرایط آن را مطالعه و امضا کردند. معیارهای ورود به تحقیق شامل( جنس: مرد، سن: 18الی 25 سال، توده بدنی نرمال : 20 تا 25، محدوده درد بین :3 الی 7 ) و نمونه ها دارای گردن درد مزمن غیر اختصاصی به تایید پزشک می باشند. همچنین معیارهای خروج شامل عدم وجود ناهنجاری های اسکلتی عضلانی در بالاتنه، عدم سابقه تروما در نواحی گردن و شانه ها،عدم بیماری عصبی، حدا اقل در شش ماه گذشته توسط فیزیوتراپ یا حرکت درمان مورد معالجه قرار نگرفته باشد. برای اندازه گیری شدت درد از پرسشنامه مقیاس آنالوگ بصری (vas) استفاده شد. در این روش به وسیله خط کش درد که در یک سمت خط کش 10 سانتیمتری (کلمه بی درد و در سوی دیگر آن بیشترین درد ) قرار دارد. در واقع یک سوی آن عدد صفر و سوی دیگر آن عدد ده قرار دارد . آزمونگر نقطه ای را به عنوان میزان و شدت دردی که حس میکند علامت زد، سپس با استفاده از خط کش فاصله نقطه علامت گذاری شده تا نقطه ابتدای سمت صفر اندازه گیری و عدد به دست آمده به عنوان درد بیمار در نظر گرفته شد که به صورت یک عدد کمی برای وی قابل محاسبه خواهد بود. روایی 94/0 و پایایی 97/0 برای این مقیاس گزارش شده است. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری( spss نسخه 23) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار و برای بررسی توزیع نرمال متغیرها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. از آزمون کواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی و همچنین از آزمون تی زوجی برای تفاوت درون گروهی و از آزمون بونفرونی جهت بررسی اختلاف معنی دار بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: بعد از شش هفته تمرینات منتخب یوگا و ثبات دهنده، تغیرات معنی دار ی در میزان شدت درد ( 5/0p<) بیماران مشاهده شد. نتایج آزمون کواریانس نشان میدهد تاثیر تمرینات یوگا و ثبات دهنده در کاهش میزان درد تاثیر معنی داری دارد(001/0p=) در بخش مقایسه دو تمرین یوگا و ثبات دهنده نتایج آزمون بونفرونی نشان داد بین میانگین پس آزمون گروه های کنترل و یوگا (05/0>p ) و گروه های یوگا و ثبات دهنده(05/0>p ) تاثیر معنا داری وجود داشت. همچنین در بررسی میانگین ها مشخص شد درصد بهبودی در تمرینات یوگا نسبت به تمرینات ثبات دهنده بیشتر است. بنابراین استفاده از تمرینات یوگا به عنوان مکملی برای تمرین درمانی جهت بهبود علائم و اختللات ناشی از بیماران دارای گردن درد مزمن غیر اختصاصی پیشنهاد می گردد. نتایج: نوازنده ویولن، هنگام نواختن نیاز به بالا بردن مداوم شانه چپ و خم شدن جانبی و چرخش ستون فقرات گردنی برای محکم نگه داشتن ساز در برابر چانه دارد و علت درد فشار بیش از حد به عضلات گردنی، اسکالن ها لانگوش کولی و لانگوس کپیتیس می باشد.