تاثیر تمرین hit و مصرف بیتروت بر nrf1 و tfam بافت چربی احشایی موش های سالمند دیابت نوع دو

هدف پژوهش: nrf1 و tfam ازپروتئین های موثر بر بایوژنز میتوکندریایی هستند که نقش مهمی در دیابت ایفا می کنند. هدف از مطالعه حاضر تبیین تاثیر تمرین hit و مصرف بیتروت بر nrf1 و tfam موش های نر سالمند دیابتی نوع دو بود. روش و روند پژوهش: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر (دامنه وزن 300-270 گرم و سن 12 تا 14 هفته) دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به طور تصادفی به 5 گروه (کنترل سالم، کنترل دیابتی، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 4 هفته و هر هفته 4 جلسه و هر جلسه 44 دقیقه تحت تاثیر تمرین تناوبی شدید با شدت50 تا 90 درصد حداکثر سرعت قرار گرفتند. گروه های دریافت کننده مکمل روزانه 10 میلی گرم بیتروت به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت 4 هفته و 4 بار در هفته به صورت خوراکی دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو راهه درسطح معنی داری(05/0 ≥ p) ارزیابی شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که القا دیابت منجر به کاهش قابل توجه سطوح پروتئینی nrf1 و tfam شد به طوری که در گروه تمرین و بیتروت اثر معنی داری بر تغییرات nrf1 در بافت چربی احشایی موش های صحرایی سالمند مبتلا به دیابت دارند (001/0=p) . اما تعامل تمرین hit و مکمل بیتروت در تغییرات nrf1 معنی دار نمی باشد (56/0=p) و نیز عامل تمرین و مکمل بیتروت همچنین تعامل تمرین hit و بیتروت نیز اثر معنی داری بر تغییرات tfam در بافت چربی احشایی موش های صحرایی سالمند مبتلا به دیابت دارند (001/0=p). نتایج: بر اساس یافته های تحقیق حاضر به نظر می رسد تمرین ورزشی تناوبی همراه با مصرف بیتروت می تواند به افزایش بیان ژن nrf1 و tfam منجر شود و در نتیجه به بهبود وکنترل دیابت در سالمندان کمک کند.