اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر چالاکی دستی و توجه کودکان

هدف پژوهش: بهترین زمان برای آموزش و یادگیری دوره کودکی می باشد. از طرفی، تابع اساسی برای یادگیری کودکان، توجه است. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی یک دوره تمرینات ورزش مغزی بر چالاکی دستی و توجه کودکان بود. روش و روند پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. شرکت کنندگان شامل 30 کودک دختر و پسر بوده که به صورت دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل(میانگین سنی: 17/1±66/8 سال)و تجربی(میانگین سنی: 26/1±46/8 سال) قرار گرفتند. شرکت کنندگان آزمون عملکرد پیوسته کانرز را برای ارزیابی توجه پیوسته و تست پوردو پگبورد برای ارزیابی چالاکی دستی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون انجام دادند. گروه تجربی طی شش هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه 30 دقیقه به اجرای تمرینات ورزش مغزی پرداختند. داده ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 در در نرم افزار spss22 تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ورزش مغزی بر تمام زیر مقیاس های متغیر توجه پیوسته شامل زمان پاسخ، تعداد صحیح، خطای ارائه پاسخ و پاسخ حذف تاثیر معناداری داشت(05/0> (p اما بر چالاکی دستی کودکان تاثیر معناداری نداشت(067/0p=(. نتایج: با توجه به نتایج پژوهش ، پیشنهاد می شود از تمرینات ورزش مغزی برای بهبود توجه کودکان دبستانی در برنامه های ورزشی و برنامه های روزانه ی آموزش و پرورش، مراکز آموزشی و توانبخشی کودکان استفاده شود. معلمان و مربیان می توانند با طراحی برنامه های ورزشی و فعالیت بدنی مبتنی بر حرکات بیست و شش گانه ورزش مغزی، محیطی جذاب تر و مناسب تر برای بهبود عملکرد های شناختی کودکان ایجاد نمایند و در نهایت منجر به ارتقاء کیفیت زندگی روزمره این افراد شوند.