تاثیر یک جلسه تمرینات تعادلی منتخب بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند

سالمندی فرایندی است که بخشی از سیر طبیعی زندگی انسان را تشکیل می دهد و از نظر فرایندهای رشدی و کارکردی به افراد بالای 60 سال گفته می شود. در دوره سالمندی، بیشتر ساختارها و کارکردهای فیزیولوژیکی بدن مانند دستگاه های عصبی مرکزی و محیطی به صورت تدریجی دچار زوال و تغییر فرسایشی می شوند و عملکرد آن ها را مورد تاثیر قرار می دهد. با توجه به افزایش سریع سالمندان، مساله بهداشت و سلامت و تامین آسایش و رفاه آنان در جامعه هر روز ابعاد تازه و گسترده‌تری پیدا می‌کند. یکی از مهم ترین جنبه های عملکردی و آسایش و رفاه در انسان توانایی انجام زندگی مستقل است. تمام حرکات بدنی از ساده تا پیچیده شامل یک تعامل پیچیده بین سیستم عصب مرکزی و عضلات است. یکی از عوامل آمادگی حرکتی که تقریبا در تمام فعالیت های حرکتی و حتی در انجام کارهای روزمره بسیار مهم می باشد، تعادل است. تعادل یک مکانیزم مرکب و پیچیده است که هماهنگی سه سیستم تعادلی، شامل سیستم بینایی، سیستم دهلیزی و سیستم حسی-پیکری در آن نقش به سزایی دارد. شماری از تحقیقات نشان دهنده آن است که از دست دادن تعادل و زمین خوردن، ششمین عامل مرگ‌ومیر در سالمندان بوده است که به طور معمول با برخی بیماری‌ها و ناتوانی‌ها همراه می شود. تعادل پویا و ایستای بالا، باعث کاهش افتادن سالمند، طول عمر، افزایش کیفیت زندگی، پیشگیری و تاخیر در افتادن در سالمندان می شود. طبق پژوهش های گذشته فعالیت بدنی باعث افزایش تعادل و به نوعی افزایش کیفیت زندگی سالمندان از نظر روحی و روانی و همچنین کاهش خطرات افتادن و هزینه های سرسام آور و مرگ زودرس آن ها می شود. در میان فعالیت بدنی، اخیرا تمرینات تعادلی به منظور توجه به فاکتورها و مکانیزم های اساسی در تعادل به میزام زیادی مورد توجه قرار گرفته است. در چند سال اخیر پژوهش های زیادی پیرو تمرینات تعادلی برای افزایش تعادل ایستاو پویای سالمند انجام شده اما با توجه به شرایط سخت دسترسی تمرین دوره ای برای سالمند، مشکلات رفت و آمد و همچنین عدم همکاری اکثر سالمندان برای ورزش های دوره ای و طولانی مدت متقاعد کردن آنها سخت و گاهی غیرممکن است. بنابراین هدف حاضر، پژوهش بررسی تاثیر یک جلسه تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بود