بررسی نقش قابلیت های فناورانه نگهداری و تعمیرات 4.0 در بهبود عملکرد پایداری

پیشرفت‌های سریع در فناوری و روند مداوم دیجیتالی شدن در دهه گذشته منجر به تغییرات عمده‌ای در سیستم‌های تولید شده است. از سویی دیگر، فرایندهای نگهداری و تعمیرات که به عنوان فعالیت های جدایی ناپذیر سیستم های تولید در نظر گرفته می شوند، می توانند از فناوری های نوظهور نسل چهارم صنعت بهره مند شوند و از این طریق یک هم افزایی قوی میان فناوری های دیجیتال و فرایندهای نگهداری صنعتی برای ارتقاء پایداری کسب و کارها ایجاد کنند. بسیاری از پژوهش های پیشین به تغییرات فناورانه در سیستم‌های تولید، چگونگی یکپارچه‌سازی ابعاد پایداری و تاثیر فناوری های نسل چهارم صنعت بر پایداری توجه داشته اند؛ همچنین مفهوم نگهداری و تعمیرات 4.0 در برخی از پژوهش ها مورد بررسی قرار گرفته است. اما تاکنون پژوهش جامعی که علاوه بر بررسی جوانب مختلف فناوری های نسل چهارم صنعت، تاثیر این فناوری ها را بر نگهداری و تعمیرات و درنهایت بر ارتقاء پایداری در عصر دیجیتال مشخص نماید، انجام نشده است. به همین منظور این مقاله با هدف شناسایى مفاهیم مرتبط با نسل چهارم صنعت قصد دارد تا از طریق مرور ادبیات، نقش کلیدی و اثرگذار فناوری های نگهداری و تعمیرات 4.0 بر جوانب مختلف پایداری را مشخص نماید. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که سازمان‌های تولیدی با بکارگیری فناوری‌های دیجیتال در فرایندهای نگهداری و تعمیرات می توانند ضمن پاسخ دهی به تقاضاهای مختلف، مزیت رقابتی خود را حفظ کنند و با دستیابی به بهره وری بالاتر تجهیزات و سرمایه های انسانی موجب کاهش هزینه های تولید، افزایش سود و بهبود کیفیت محصولات شوند که این امر به نوبه خود موجب دستیابی به پایداری بالاتری می شود