بررسی رابطه بین امید به تحصیل و جو روانی-اجتماعی با درگیری تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان شوشتر

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین امید به تحصیل و جو روانی-اجتماعی با درگیری تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان شوشتر می‌باشد. پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی – همبستگی می‌باشد که در سال 1401 انجام شد. جامعه آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان شوشتر بودند که نمونه 274 نفری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار spss 22 استفاده شد. آزمون‌های آماری مورد استفاده شامل همبستگی و رگرسیون بوده است. نتایج نشان داد، که بر مبنای مقدار f که برابر با 604/75 بود مدل رگرسیونی تشکیل شده، معنادار بود (01/0>p). این مدل توان پیش بینی3/37 درصد از واریانس درگیری تحصیلی گروه نمونه را بر مبنای جو روانی -اجتماعی و امید به تحصیل دارا بود. (01/0>p). مدارس باید نسبت به امید به تحصیل و جو روانی-اجتماعی توجه خاص داشته باشند، زیرا همانطور که نبود امید به تحصیل و جو مثبت در مدارس دارای آثار مخرب بر درگیری تحصیلی دانش آموزان دارد.

investigating the relationship between hope for education and psycho-social atmosphere with academic conflict in high school male students of shushtar city

the aim of the present study is to investigate the relationship between hope for education and psycho-social climate with academic involvement in secondary school male students of shushtar city. the current research is a descriptive-correlation research that was conducted in 1401. the statistical population was male high school students of shushtar city, a sample of 274 people was selected by simple random method. spss 22 software was used for statistical analysis. the statistical tests used included correlation and regression. the results showed that the regression model formed based on the f value which was equal to 75.604 was significant (p0.01). schools should pay special attention to hope for education and psycho-social atmosphere, because the lack of hope for education and positive atmosphere in schools has destructive effects on students academic engagement.