باغ‌های اجتماعی و کارکرد آنها

باغبانی شهری، شاخه‌ای از گرایش به سمت کشاورزی شهری می‌باشد که امروزه مورد توجه برنامه‌ریزان حوزه کشاورزی قرار گرفته است. یکی از جلوه‌های باغبانی شهری، احداث باغ‌های اجتماعی است. باغ اجتماعی به نوعی یک باغ عمومی از منظر مالکیت، دسترسی و درجه کنترل دموکراتیک است. آنچه که در نگاه اول ممکن است از کارکرد اولیه این باغ‌ها به ذهن متبادر شود، تامین‌ فضای سبز محله‌های شهری و تولید سبزیجات تازه برای جامعه محلی است. اما تجارب مختلف از انواع باغ‌های اجتماعی در سراسر جهان نشان داده است که کارکرد این باغ‌ها بسیار گسترده‌تر بوده و دربرگیرنده طیف متنوعی از خدمات برای مردم جامعه شهری شامل آموزش و یادگیری باغبانی، تولید محصول سالم و تازه، سبک زندگی سالم و با نشاط، تقویت اجتماع و جامعه قوی‌تر، تقویت فرهنگ تعاون، کارآفرینی، توجه به محیط زیست، و تدارک فرصتهای آموزشی است. با این حال، برنامه‌ریزی برای توسعه باغ‌های اجتماعی در فضاهای شهری، نیازمند توجه به عوامل چندگانه‌ای است که در راس آنها زیرساخت‌های فیزیکی-مالی و آموزشی قرار دارند. همکاری‌های چندبخشی نهادهای دولتی به منظور تدارک زیرساخت‌های فیزیکی، جهت دادن فعالیت‌های آموزشی و ترویج کشاورزی به سمت نواحی شهری با رویکرد کشاورزی شهری و تدارک فرصت‌های آموزشی برای جامعه شهری و همچنین قایل شدن جایگاه ویژه برای سازمان‌های غیردولتی (سمن‌ها) دوستدار محیط زیست در این برنامه‌ریزی می‌تواند تدابیری به منظور فایق آمدن بر کاستی‌های زیرساختی، آموزشی و مالی توسعه باغ های اجتماعی باشد.