رویکردهای تلفیقی به کاهش مصرف آب در زراعت نیشکر در خوزستان

در طی سالیان اخیر تغییرات شدید اقلیمی سبب شده است که در اثر کاهش نزولات میران آب متعارف در دسترس بشدت کاهش یابد. همچنین مصرف بی رویه و کشت برخی گیاهان تابستانه با مصرف خیلی زیاد در الگوی کشت سنتی استان از جمله برنج و نیشکر سبب تشدید اثرات خشکسالی و اثر بر منابع آبی استان شده است. عدم توجه به مقوله آب در استان خوزستان علاوه بر اثر بر کاهش تولیدات غذایی می تواند سبب مشکلات امنیتی در استان نیز گردد. بر این اساس برای استفاده بهینه از آب و کاهش بار مصرف آب از طریق تغییراتی فنی و اصولی در زراعت نیشکر، می توان به بقاء و دوام این گیاه قندی در استان کمک شایانی نمود. با این تمهیدات علاوه بر کاهش بار آبی، می توان سبب تولید شکر از منابع دیگر و تامین برخی از نیازهای غذایی و یا روغنی در استان گردید. استفاده از این رویکردها بر اساس نتایج تحقیقاتی است که در طی چند سال اخیر در کشت و صنعت های استان اجرا شده است. در این راستا، کشت چغندر، کلزا و گندم بر اساس سطح مطلوب در هر کشت و صنعت نیشکر باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین تغییراتی در کارخانجات نیشکر برای قندگیری از چغندر و نیشکر که سبب قابل استفاده شدن این کارخانجات در همه طول سال می شود از ضروریاتی است که می تواند به توسعه کشت و کار مناسب با شرایط شور در استان نیز کمک شایانی نماید. در اثر خشکسالی های پی در پی ایجاد شوری در خاکها و منابع آبی سبب شده است که به کشت گیاهان مقاوم تری چون چغندر قند نسبت به نیشکر توجه بیشتری گردد.