مقایسه تعداد تلقیح مصنوعی به ازای آبستنی در تلیسه ها و گاوهای شیری

تعداد تلقیح به ازای آبستنی معیاری مستقیم برای اندازه گیری باروری و یکی از مهمترین صفات تولید مثلی گاوهای شیری از نظر اقتصادی است. صنعتی شدن گله های بزرگ سبب شده است مدت زمان کمتری صرف بررسی انفرادی گاوها شود که منجر به افزایش فحلی های گزارش نشده و در نتیجه کاهش عملکرد آبستنی دام می شود. هدف از این مطالعه مقایسه تعداد تلقیح به ازای آبستنی در تلیسه ها و گاوهای شیری در فصول مختلف در یک دوره زمانی 5 ساله در گله مورد مطالعه بود. میانگین دما در فصول مختلف سال مورد بررسی قرار گرفت و تعداد دفعات تلقیح به ازای هر آبستنی محاسبه شد. کمترین تعداد تلقیح در تلیسه ها مربوط به تابستان و در ماه های مرداد و شهریور و در گاوهای شیری کمترین تعداد تلقیح مربوط به تیرماه بوده است. نزدیک به 44 درصد از تلیسه ها با اولین تلقیح آبستن شده اند، اما این مقدار در گاوهای شیری 5/16 درصد بود. بنابراین بازدهی تلقیح مصنوعی در تلیسه ها بهتر و تا حدودی متفاوت با عملکرد گاوهای چند شکم زایش است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که در تلیسه ها و گاوهای شیری کمترین تعداد تلقیح به ازای آبستنی در تابستان است و افزایش دفعات تلقیح به ازای آبستنی هزینه های بسیاری بر گاوداری تحمیل می کند. بنابراین، پیشنهاد میشود عواملی که بر ایجاد این مسئله نقش دارند از جمله تشخیص فحلی، کیفیت اسپرم و بهره گیری از تکنیسین حرفه ای به منظور انجام تلقیح مصنوعی مورد توجه قرار گیرند.