بررسی نرخ گیرایی تلیسه ها و گاوهای شیری در فصول مختلف سال

در صنعت پرورش گاو شیری، گاوهایی که تولید شیر بالایی دارند بکار گرفته می شوند که این امر باعث بروز کاهش باروری در دهه های اخیر در گله ها شده است. باروری یک صفت پیچیده است و می تواند به توانایی گاو در بازگشت به فحلی در زمان مشخص پس از گوساله زایی، نشان دادن علایم فحلی و آبستنی با تعداد تلقیح کمتر اطلاق شود. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد تلیسه ها و گاوهای شیرده در فصول مختلف سال بود و برای این منظور نرخ گیرایی برای هر یک از تلیسه ها و گاوهای شیری (یک و چند شکم زایش) در پنج سال متوالی در گاوداری مورد مطالعه محاسبه شد. نرخ گیرایی با محاسبه تعداد دفعات تلقیح به ازای هر آبستنی بدست می آید. نتایج این مطالعه نشان داد نرخ گیرایی تلیسه ها در فصل زمستان بطور معنی داری در مقایسه با فصل تابستان کاهش یافت. همچنین نرخ گیرایی گاوهای شیری بطور معنی داری در فصل تابستان کاهش یافته است. از این پژوهش می توان نتیجه گرفت که مهم-ترین عامل محیطی که بر میزان آبستنی موثر است، درجه حرارت بالا در زمان تلقیح می باشد. به منظور کاهش اثرات زیان آور تنش گرمایی راهکارهای مختلف تغذیه ای و تولید مثلی مطرح می باشد. بطوری که در زمان استرس گرمایی بهتر است میزان پروتئین جیره کاهش یابد و یا تزریق hcg پنج روز پس از تلقیح مصنوعی در فصل گرم سال می-تواند نرخ آبستنی را افزایش دهد.