توسعه مدل مفهومی طراحی فرآیند مدیریت بحران سیلاب از طریق بهینه سازی استفاده از دستگاه های اینترنت اشیاء (iot devices) در تصمیم گیری

هر 3 روز یک سیل در ایران رخ می‌دهد و به‌طور متوسط 25 میلیارد تومان خسارت برجا می‌گذارد و در حالی که حدود 12 میلیون نفر به طور مستقیم در معرض خطر سیلاب قرار دارند، هنوز فرآیند مدیریت سیلاب در کشور ما به صورت سنتی و غیربهینه انجام می شود. پژوهش حاضر سعی دارد تا چارچوبی برای طراحی و بهبود فرآیند مدیریت بحران سیلاب را با استفاده از رویکرد مدیریت فرآیند کسب و کار و نیز بهینه سازی کاربری دستگاه های اینترنت اشیاء ارائه دهد. به طور مفهومی، مسیر تشکیل و حرکت سیلاب به صورت شبکه فرآیندی متشکل از تعدادی نود و یال در نظر گرفته شده است. سپس با استفاده از داده های بلادرنگ در دسترس، بسته به وضعیت شاخص های ریسک سیلاب و نیز محدودیت های موجود از جمله ریسک تامین و مقاومت سد، بهینه سازی ترکیب استراتژی های کنترلی مواجهه با سیلاب، پیش از وقوع قطعی آن برآورد می شود. حاصل این برآوردها در یک داشبورد هوشمند که شامل داده های موثر به صورت تجمیع شده است در دسترس تصمیم گیرندگان قرار می گیرد. در نتیجه، زمان، هزینه، انرژی و منابع کمتری جهت مقاومت، مقابله و جبران خسارات ناشی از سیلاب در سطح خرد و کلان کشور صرف خواهد شد.