چرایی ورود اساطیر به شعر فارسی

بی شک کارآمدترین قلم ترسیم دریافت های شاعرانه «تخیّل» و یکی از اعجاب انگیزترین برساخت های آن«اسطوره» است. اگر برخی از عناصر با قوه ی تخیّل هستی می یابد، مهّم ترین عنصر آن – اسطوره - پیش وجود است و صاحب سخن آن را به عنوان یکی از ملزومات در ساختار اثر خویش به کار می‌گیرد. بهره مندی از اساطیر در تصویرپردازی های شاعرانه ی شعرا در هر زمانی با نگرشی متفاوت بوده است. چرا که به فضای تاریخی، سیاسی و اجتماعی و محیط زندگی آن‌ها بستگی دارد. امّا گاهی رمزوارگی اساطیر تا سطحی متعالی از تصوّر یک انسان آرمانی تعالی می‌یابد:«زین همرهان سست عناصِر دلم گرفت شیرخدا و رستم دستانم آرزوست» پس اسطوره تجسم آرمانی و عینی ای از آگاهی انسان است نسبت به آنچه که فعلاً در حیطه ی تسلط او نیست و باید در حیات وی تحقّق یابد. رویکرد گفتگو در این مقاله آن است که به موضوع«چرایی ورود اساطیر به شعر فارسی با طرح نمونه هایی از اساطیر اشعار کهن» پرداخته آید.

why mythology entered persian poetry

undoubtedly, the most effective tool for drawing poetic perceptions is imagination and one of the most amazing creations of it is myth . if some elements exist with the power of imagination, its most important element - myth - is pre-existing and the speaker uses it as one of the necessary elements in the structure of his work. the use of mythology in the poetic depictions of poets has had a different attitude at any time. because it depends on the historical, political and social environment and their living environment. but sometimes the mystery of mythology is elevated to a sublime level of the imagination of an ideal human being: zain hamrahan sasat anasir, my heart is filled with the love of god, and rostam, my hands are longing therefore, myth is an ideal and objective embodiment of human consciousness regarding what is currently not within his control and must be realized in his life. the approach of the discussion in this article is to discuss the topic of why mythology entered persian poetry with examples of mythology in ancient poems .