نقد فرمالیستی دوغزل ازعبدالمجید تبریزی

نقد فرمالیستی یکی از گونه های معاصر نقد ادبی به شمار می رود که مبنای آن مطالعۀ فرم ، بررسی وجوه ادبیّت و نیز ارائۀ فرم های مختلف ادبی می باشد.نقد فرمالیستی نقدی است که بر پایۀ زبان شناسی شکل گرفت و ادبیّت متن را نتیجۀ به کارگیری خاص نویسنده یا شاعر از زبان می داند.فرمالیست ها اثر ادبی را صرف نظر از محتوا و جریانات تاریخی و سیاسی، اجتماعی عصر نویسنده بررسی کرده و با بررسی فرم (شکل) اثر ادبی زیبایی ها و ناگفته های نهفته در متن را آشکار ساخته و زوایای مختلفی از متن را برای مخاطب خود نمایان می سازند و از این رهگذر خواننده را به کلیّتی از جهان بینی شاعر یا نویسنده نزدیک می گردانند .تحلیل و بررسی آثار کلاسیک با نگرش و رویکردی معاصر خواننده را با خوانش متفاوتی از متن روبه رو می کند، نظریۀ فرمالیست ها که تناسب و هماهنگی بسیاری با آثار کهن فارسی دارد قابلیّت بررسی انواع قالب های شعری به ویژه قالب غزل که فضایی سرشار از عاطفه، تخیّل و موسیقی در آن جریان دارد را دارا می باشد.در این مقاله ضمن معرفی اجمالی نقد فرمالیستی، دوغزل ازعبدالمجید تبریزی که از شاعران قرن هشتم قمری و یکی از نمایندگان سبک عراقی در خطّۀ آذربایجان به شمار می رود را با توجه به دیدگاه فرمالیست ها مورد نقد و بررسی قرار می دهیم.