بازتاب انواع تلمیح در اشعار آیینی محمد علی مجاهدی

هدف پژوهش حاضر، بازتاب انواع تلمیح در اشعار آیینی محمد علی مجاهدی است و نگارنده بر آن است که با تعریف این اصطلاحات و ارائه نمونه ها و مصداق های عینی از اشعار این شاعر صاحب سبک ایران، کارکردهای این پدیده را به شیوه ای توصیفی- تحلیلی نشان دهد و میزان خلاقیت شاعر را در آفرینش های زبانی بررسی نماید. برای تدوین این پژوهش بر پایه‌ی روش مطالعه و فیش برداری، یادداشت برداری و سایت های معتبر، تحقیقات کتابخانه ای، مقالات و پایان نامه های صورت گرفته که با موضوع مرتبطند. نتایج این پژوهش نشان داد تلمیحات استفاده شده در شعر محمد علی مجاهدی، تلمیح به آیات قرآن، احادیث، پیامبران از جمله حضرت ابراهیم (ع)، حضرت موسی(ع)، حضرت یعقوب(ع)، حضرت عیسی(ع)، حضرت مریم(ع) و امامان هستند. محمد علی مجاهدی همچنین از تلمیح به عارفان و پارسایان از جمله سلیمان، اویس قرنی و تلمیح به عناصر اساطیری همچون جام جهان بین، سیمرغ و هما استفاده کرده است. در بین انواع تلمیح وی به تلمیحات قرآنی و پیامبران توجه بیشتری نموده است.