بررسی و مقایسة ادبیات پایداری در شعر فدوی طوقان و علیرضا قزوه

ادبیات تا حدود فراوانی بازتاب زندگی با تمام واقعیت‌های ریز و درشت فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی است و ادبیات پایداری در پی شنیدن صدای روح شاعران، نویسندگان و هنرمندان است. در واقع، ادبیات مقاومت بخشی از ادبیات است که به دنبال کاویدن پیوند متون ادبی با بافت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه است، بافتی که موجب بالندگی شاعران و نویسندگان شده‌است؛ زیرا پژوهشگر حوزة ادبیات پایداری، می‌تواند بسیاری از رخدادها و واقعیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگ و اقتصادی را از طریق کاوش در لابلای متون ادبی واکاوی و تحلیل بکند. فدوی طوقان و علی‌رضا قزوه از شاعران معاصر عرب و فارسی هستند که اشعار آنها می تواند از منظر ادب پایاداری بررسی شود. پژوهش حاضر بر آن است تا بر اساس مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی که محدود به تاثیر و تاثر نیست و بر زیبایی‌های ادبی تکیه دارد، نمودهای پایداری و مقاومت را در سروده‌های این دو بررسی و مقایسه کند. ظلم‌ستیزی، وطن‌دوستی، پایداری و مقاومت در برابر دشمن، ستایش شهدا شاخص‌ترین نمودهای پایداری در شعر این دو شاعر است.